Η ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ

 Η ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ 

• Ο πρώτος Έλληνας νομοθέτης, ο Λυκούργος, γνωστός για τους νόμους του στην Σπάρτη, είχε θεσπίσει και σειρά μέτρων που απέβλεπαν στο να αποτρέψουν του Σπαρτιάτες  (βασιλείς, άρχοντες και πολίτες) από τον χρηματισμό και τη δωροδοκία. Απαγορευόταν η κατοχή χρυσών και αργυρών νομισμάτων και, γενικά, ο πλουτισμός. Όμως, αυτοί οι νόμοι δεν διήρκεσαν για πολύ. Ο Αριστοτέλης,  αναφερόμενος στους νόμους του Λυκούργου, παρατηρεί ότι «την μεν γαρ πόλιν πεποίηκε αχρήματον, τους δ’ ιδιώτας φιλοχρημάτους». (Αριστοτέλους, Πολιτικά, 2,16). Ο Ξενοφών, που ήταν θιασώτης της σπαρτιατικής πολιτείας, με απογοήτευση παρατηρεί: «Αν δε κανείς με ρωτούσε, αν νομίζω ότι ακόμη και τώρα οι νόμοι του Λυκούργου διατηρούνται αμετάβλητοι, τούτο, μα τον Δία, δεν θα είχα το θράσος να το υποστηρίξω… Και γνωρίζω, επίσης, ότι σε παλαιότερη εποχή, αυτοί φοβούνταν να έχουν στη διάθεσή τους χρυσό (χρήματα), ενώ τώρα μερικοί και καυχώνται ότι είναι κάτοχοι αυτού». (Ξενοφώντος, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, XIV, 1,3).

.

Η ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Το Ευαγγέλιο του Μεγάλου Σαββάτου  κατά την εβδομάδα των παθών. Άγιο και Μεγάλο Σάββατο. Κατά Ματθαίο: Η Ανάσταση του Ιησού. Η αναφορά των φρουρών και η δωροδοκία τους. Η εμφάνιση του Ιησού στους μαθητές. Ευαγγελικό απόσπασμα ημέρας από πρωτότυπο και σε νεοελληνική απόδοση.
"Πορευομένων δὲ αὐτῶν ἰδού τινες τῆς κουστωδίας ἐλθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν τοῖς ἀρχιερεῦσιν ἅπαντα τὰ γενόμενα.
καὶ συναχθέντες μετὰ τῶν πρεσβυτέρων συμβούλιόν τε λαβόντες ἀργύρια ἱκανὰ ἔδωκαν τοῖς στρατιώταις λέγοντες·
εἴπατε ὅτι οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ νυκτὸς ἐλθόντες ἔκλεψαν αὐτὸν ἡμῶν κοιμωμένων.
καὶ ἐὰν ἀκουσθῇ τοῦτο ἐπὶ τοῦ ἡγεμόνος, ἡμεῖς πείσομεν αὐτὸν καὶ ὑμᾶς ἀμερίμνους ποιήσομεν.
οἱ δὲ λαβόντες τὰ ἀργύρια ἐποίησαν ὡς ἐδιδάχθησαν. καὶ διεφημίσθη ὁ λόγος οὗτος παρὰ ᾿Ιουδαίοις μέχρι τῆς σήμερον.

• Η αναφορά των φρουρών και η δωροδοκία τους

"Και ενώ αυτές πορεύονταν, ιδού, μερικοί στρατιώτες της φρουράς ήρθαν στην πόλη και ανάγγειλαν στους αρχιερείς όλα όσα έγιναν.
Και αφού συνάχτηκαν μαζί με τους πρεσβυτέρους και έκαναν συμβούλιο, έλαβαν αργύρια αρκετά και τα έδωσαν στους στρατιώτες,
λέγοντας: «Πείτε: “Οι μαθητές του ήρθαν νύχτα και τον έκλεψαν, ενώ εμείς κοιμόμασταν”.
Και αν ακουστεί αυτό μπροστά στον ηγεμόνα, εμείς θα τον καθησυχάσουμε και εσάς θα κάνουμε αμέριμνους».
Εκείνοι, αφού έλαβαν τα αργύρια, έκαναν όπως τους δασκάλεψαν. Και διαδόθηκε η φήμη αυτού του λόγου μεταξύ των Ιουδαίων μέχρι τη σημερινή ημέρα."