ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ευελπίδων ,Ασφαλιστικά μέτρα, Ιούλιος θερμοκρασία ανυπόφορη ,εμείς με την στολή μάχης, γραβάτα ,σακάκι κλπ ,αναμένουμε την σειρά της υποθέσεως. Έφθασε 1,30μμ η διακοπή της συνεδριάσεως είχε αρχίσει στις 12,00 και η σεβαστή μας Προέδρος αφαντη.
Λιώναμε στην αίθουσα σαν το κεράκι της Λαμπρής ένεκα που το ΤΑΧΔΙΚ δεν "πρόκανε" να επιδιορθώσει τα ρημαγμένα κλιματιστικά.
Κόσμος πολύς με μάσκες οι περισσότεροι και η μυρωδιά ανυπόφορη.
Έφθασε επιτέλους και η Πρόεδρος και εκφώνησε την υπόθεση που χειριζόμουνα.
Δεν πρόλαβα να δηλώσω την παράσταση μου και ένας σίφουνας νεαρός "συνάδελφος" ζητούσε αναβολή "ένεκα που η πελάτης του έπαθε covit".
Δεν πρόλαβα να αντιλέξω και η Προέδρος έστερξε στην αναβολή της υποθέσεως μέχρι τον Νοέμβριο.
Σχεδόν σέρνοντας τα πόδια μου τράβηξα σε γνωστό καφέ απέναντι από την ευέλπιδων για να πιώ έναν καφέ κρύο να συνέλθω.
Στο δίπλα τραπέζι εκάθητο ο νεαρός συνάδελφος ,με την πλάτη γυρισμένη προς εμένα, και εξιστορούσε χαρούμενος και κομπάζοντας στην "άρρωστη" 
πελάτισσα του ,πώς πέτυχε την μακρά αναβολή.
πελάτισσα του ,πώς πέτυχε την μακρά αναβολή.
-Ο άλλος (εγώ) δηλαδή δεν πρόλαβε ούτε όχι να πεί!!!φώναξε ο ερίφης και η πελάτισσα χαμογελούσε με ικανοποίηση για τον προφέσορα.
Κι έχω και την γιατρό μου που επιμένει πώς η δικηγορία δεν είναι «βαρύ και ανθυγιεινό επάγγελμα»
